Czerna

Zachciało mi się tam jechać już dawno, mimo, że byłam. Kombinowałam jak koń pod górkę, bo bez samochodu trochę ciężko zwłaszcza, że busik rzadko jeździ, a z biegiem czasu dojście z Krzeszowic na piechotę zrobiło się prawie nie na moje nadwątlone siły.
Rzuciłam hasło Rodzince i się udało, dzięki nim spełniłam swoje malutkie marzenie.
Wprawdzie poranek nie zapowiadał niczego dobrego bo padał deszcz, ale koło południa się rozpogodziło pojechaliśmy. Czy Oni byli zadowoleni, do końca nie wiem, ja tak.
Klasztor karmelitów bosych ufundowany został w 1629 roku przez Agnieszkę z Tęczyńskich Firlejową. Kościół klasztorny pod wezwaniem św. Eliasza konsekrowano w 1644 roku.
Aż do 1805 roku klasztor był pustelnią i wierni nie mieli wstępu. Po wyłączeniu z klauzury stał się miejscem kultu św. Rafała Kalinowskiego i Matki Boskiej Szkaplerznej.

Kaplica św. Rafała Kalinowskiego

Ołtarz główny z obrazem św Eliasza Pustelnika z 1640 roku,

nad nim piękny witraż.

W bocznym ołtarzu obraz Matki Boskiej Szkaplerznej namalowany na miedzianej blasze. Wystrój kościoła, obramowanie ołtarzy sporządzono z pięknego czarnego marmuru dębnickiego.

Cmentarz klasztorny,

nagrobek generała powstania listopadowego Aleksandra Błędowskiego, zastrzelonego przez Moskali, o czym informowała zniszczona w 1836 część inskrypcji. Zatarcia dokonano na polecenie władz Rzeczpospolitej Krakowskiej jako uwłaczający armii carskiej.

Grota św. Eliasza pochodzi z 1995 roku, po bokach są płaskorzeźby przedstawiające sceny z życia świętego, na środku źródełko z postacią kruka, który podobno donosił  pustelnikowi pożywienie.

Wokół klasztoru jest piękny las , a w nim droga krzyżowa. Kaplice wybudowano w latach 1986 do 1990.

Tylko czemu te wszystkie współczesne budowle takie brzydkie?

Obok kościoła jest wykuta w litej skale, głęboka na 21, 5 metra studnia. Powstała w latach 1644 - 1651.

Kiedyś klasztor otaczał mur, zostały z niego szczątki, tak jak Mostu Pustelnika z XVII wieku Miał 120 metrów długości 18 metrów wysokości. Zwą go też Diabelskim Mostem ponoć diabły tam mają swoje zjazdy.

W drodze powrotnej zroiła parę zdjęć przez okno, pięknie żółci się nawłoć.

Dzień na zwiedzanie nie był najlepszy, niedziela więc dużo ludzi, brak miejsc na parkingu i trzeba było czekać, aż skończy się msza. Jednak warto było wyrwać się z miasta.