Czas na przerwę.

 Zawieszam pisanie. Nie mam o czym, nie chodzę na długie spacery, zdjęć nie robię, wystaw nowych nie ma jeszcze.

Nie lubię pisać o życiu, denerwują mnie te wszystkie rady typu: pokochaj siebie, zrozum swoje potrzeby, jesteś najważniejsza, co Cię obchodzi jak o Tobie myślą. Właśnie, że mnie obchodzi, lubię kiedy dobrze myślą.

Recenzji z przeczytanych książek też mądrze nie napiszę, nie potrafię, a może mi się nie chce. Książka mi się podoba albo nie, przeżywam mocniej lub zamykam i niewiele z niej pozostaje, czasem jestem rozczarowana bo recenzja była entuzjastyczna, a na mnie treść nie zrobiła wrażenia.

O zwykłych troskach dnia powszedniego nie ma co pisać, każdy ma swoje no i o tym też trzeba umieć interesująco opowiadać. Dzień spędziłam na szukaniu lektur dla wnuczki w czeluściach zapomnianych półek, kichałam od kurzu razem z kotem, któremu też zawierciło w wścibskim nosku.

Żeby nie było tak całkiem surowo, parę fotek z wczoraj i dzisiaj.

Tak wyglądało wieczorem niebo, jakby groziło apokalipsą.

Powrót z kolacji, lampiony przed knajpką w deszczu.

Smakowita przystawka, zdjęć reszty dań nie zrobiłam.

W knajpce było przytulnie.

Nowy interfejs wkleił mi zdjęcia w odwrotnej kolejności, najpierw miało być to ostatnie. Inaczej sobie poczyna, nie chciało mi się wklejać jeszcze raz.

Nie wiem jak długo mnie tutaj nie będzie, może kiedy opanuję pożyczony aparat (bardzo ciężki), znajdę coś ciekawego, albo gdzieś zawędruję to wrócę.

Póki co....przerwa.