Szaro

Nie wiem co zrobiłam źle ale porobiły mi się dziury w tekście przy wstawianiu cytatów i nie umiem ich zlikwidować. 

Nie chce mi sie przepisywać na nowo.

W lecie narzekałam, że mi gorąco, ale przynajmniej świat był kolorowy. Teraz na zimno nie narzekam, ale brak koloru daje się we znaki.
Przecież zima nie musi być tak beznadziejnie szara. Biały śnieg skrzy się pięknie w promieniach słońca, o wschodzie czy zachodzie przybiera różowe, żółte lub niebieskawe barwy, nawet kałuża na mokrym chodniku odbija błękit nieba. Tymczasem słońce nad moim miastem od dwóch miesięcy skryte za szarą, jednolitą  warstwą chmur, błyska może raz w tygodniu na krótko.

Nawet na spacerze brak koloru, wszystko takie smutne, bure, nawet śnieg nie rozjaśnia ulicy.

Posłużę się kilkoma "szarymi" cytatami, które znalazłam w wyszukiwarce.

Jeśli mowa o wspomnieniach w poniższym cytacie wypadało by wkleić kolorowe zdjęcie. Może takie...

"Gdy­by nie ko­lory wspom­nień świat niektórych ludzi byłby całkiem szary..."

Taki widoczek mijam codziennie, nawet remont torowiska przybrał szary kolor, zniknęły żółte koparki i inne maszyny.

"... i ciągle zas­ta­nawiam się, kiedy skończy się ten cho­ler­ny, sza­ry ry­sik kred­ki, którą ktoś ma­luje mój świat. ?!"

"Świat nie jest sza­ry. My tyl­ko nie wyob­rażamy go so­bie w tych pięknych kolorach."

Tutaj trudno sobie wyobrazić kolory, chociaż w jesieni było barwniej.

Zrobiłam sobie na złość? Tutaj też na szaro, ale nic nie poradzę, bo na wystawie żadnej nie byłam, ostatni wypad się nie udał, ale mogę coś kolorowego pokazać. 

Otóż Autor Bajanek napisał bajkę-prezent na urodziny mojej wnuczki. Miałam do niej zrobić rysunki, ale mi nie szło, skończyło się na okładce do wydrukowanego tekstu. Siedziałam nad nią dwa ostatnie wieczory. Nawiązuje do treści bajki.

 


Przynajmniej końcowy akcent udał mi się optymistyczny.