Zmiany

Pamiętam tekst wałkowany w szkole:  "Tu zaszła zmiana" Marii Dąbrowskiej. Opis zmieniającego się widoku za oknem pisarki, z tego samego punktu obserwacji zmiana pór roku, dni i lat, tragedie i wielkie wydarzenia, oraz małe codzienności. Lubiłam ten opis i do dziś pamiętam.
Nie lubię zmian, chociaż z czasem trzeba je zaakceptować, ale coraz mi trudniej, Niestety są nieuniknione, czas nie stoi w miejscu, że tak powiem bardzo banalnie.
Skończył się sierpień, męczące upały też i przyszło zmierzyć się z nowymi "wyzwaniami".
Dziewczynki nagle awansowały na uczennicę i przedszkolankę, zmieniła się marszruta odbierania, trzeba ją dograć i jakoś ogarnąć.

Remont dobiega końca, nowa ulica wygląda całkiem ładnie, zwłaszcza po chaosie spowodowanym robotami. Nie obyło się bez poślizgu a co za tym idzie nadal trzeba się tłuc niemiłosiernie zatłoczonym autobusem, bo młodzież dojeżdża.

Nie dokończyłam wczoraj, okazało się, że nie mam zdjęć, dzisiaj następna zmiana, bardzo niemiła. Zlikwidowano zakład fryzjerski,  pani do której chodziłam od lat i się zaprzyjaźniłam, wyjechała i nie wróci. Zawsze byłam zadowolona, solidna i fachowa osoba, gdzie mi teraz szukać dobrej, nie bardzo mam ochotę na eksperymenty.
Idzie mi pisanie jak z kamienia, już wieczór, a nie mam pomysłu co dalej. Chyba skończę, bo o późnoletniej melancholii kryjącej już w zakamarkach duszy lepiej nie pisać.
Wieczór był wczoraj piękny, na czystym niebie sierp księżyca, tylko już coraz wcześniej trzeba świecić światło.

Dzisiaj pogoda  była taka jaką lubię, słońce, parę malowniczych obłoków, optymalna temperatura. Na zakończenie dwa "lizaki"- cienie, dla odchodzącego lata.