Spacerek

Umówiłyśmy się w niedzielę. Obiecałam że pokażę Dębniki  i co się da z mniej popularnych tras..
Poranek niedzielny mało obiecujący, chłodny i pochmurny ale rezygnować nikt nie miał zamiaru. Start z Ronda Grunwaldzkiego, koło Centrum Kongresowego.

W przewodniku z 2008 roku kapliczka opisana jest jako latarnia umarłych, natomiast w nowszych opisach autentyczna latarnia umarłych jest koło kościoła św. Mikołaja. Ta została odnowiona i przeniesiona bo tam gdzie była, są teraz nowe budynki.

Dwór Batków z 1894 roku.

Willa w ogrodzie,

Granice dzielnic się pozacierały przez nowe ulice, niewiele zostało z dawnej parterowej zabudowy. To ostatni taki dom i chyba przeznaczony do wyburzenia, a jeszcze niedawno był zamieszkany.

Kościółek św Benedykta, zaprojektowany w 1694 roku.

Kapliczka na terenie dawnego cmentarza z okresu epidemii cholery.

Pogoda się poprawiła, wyjrzało słońce i zrobiło się cieplej.

Kierujemy się w stronę Wisły deptakiem ulicy Nowaczyńskiego.

Przed jednym z domów stały takie dwa koguty, zrobiłam tylko jedno zdjęcie bo spłoszył mnie właściciel.

Malownicze kamienice

Trochę się zmęczyłyśmy, należało odpocząć, a że trafiła się po drodze kawiarnia "Cudowne lata" skorzystałyśmy z okazji żeby wypić kawę i zjeść ciastko.

Dotarłyśmy na Rynek Dębnicki.  Warto tu zobaczyć Dom Pod Nietoperzem i drugi Pod Sową

Ten budynek to dawny dom rzeźbiarza Alfreda Dauna.

Nie będę dokładnie opisywała trasy, ale w dalszej wędrówce podziwiałyśmy kamieniczki, niektóre odnowione jak ta willa dyrektora polskich zakładów Garbarskich Stefana Marko z 1921 roku.

Teraz widać ją w całej okazałości, a w 2014 roku wyglądała tak, jak poniżej.

Przez ogrodzenie i drzewa ledwo było ją widać.

A obok zaniedbana piękna secesyjna kamienica z 1895 roku.

Dekoracja na bocznej ścianie.

Porzucamy urokliwe uliczki Dębnik i bulwarem wiślanym kierujemy się w stronę Salwatora.

Jeszcze chciałam pokazać kamienice architekta Talowskiego,

po drodze nowy pawilon Czapskiego,

na Plantach kwitnące żonkile i drzewa.

Rozstałyśmy się pod Bagatelą, syte wrażeń i 12 przemierzonych kilometrów. Nie wiem jak się sprawdziłam jako przewodnik, bo ciągle musiałam zaglądać do ściągawki i teraz wiem, że powinnam zrobić rekonesans. Na drugi raz się poprawię.