Kiczory

Jeszcze niedawno nie wiedziałam, że taka miejscowość istnieje. Pewnego dnia zaistniała w życiu rodziny, po jakimś czasie zmaterializowała konkretem, czyli domem.
Najpierw były opowiadania, aż wreszcie zobaczyłam sama.

Dom wymaga trochę pracy, ale nadaje się do zamieszkania i jest przytulny.

Po okolicy oprowadziła mnie mała Rusałka, nazbierałyśmy malin.

Podziwiałam widoki,

Babia blisko.

Wieczorem rodzinna kolacja pod świerkiem,

smakołyki z grilla.

Spalanie kalorii i 

 nocna posiadówka  przy księżycu.

Był też deszcz i

zamglony las po deszczu, a

w nim grzyby.

Leśny strumyk,

muchomorek i zatrzęsienie niejadalnych grzybków.

Po wycięciu chaszczy na ścianie domu znalazły się tajemnicze klucze.

Dzisiaj las w słońcu

wyglądał zupełnie inaczej.

Zakwitł wrzos. 

Spędziłam trzy dni w ciszy, bez internetu, zasięgu telefonu i tylko szkoda, że pogoda nie dopisała. 

Najważniejsze, że będę mogła tam wrócić.