Smocza inwazja

Miało być pięknie, wyszło trochę mniej.
Już ranek niezbyt miły, bo jak się wstaje z bólem głowy, wszystko wydaje się trudniejsze.
Zaplanowałam dzisiejszy dzień ze szczegółami, ale niesprawna mózgownica opóźniła wyjście z domu, więc na piechotę na miejsce nie zdążyłabym Musiałam jednak część drogi pokonać na piechotę bo tramwaje nie jeździły. Zadowolona, że zaliczę spacer, włączyłam Endomondo

i poszłam, dotarłam na pętlę skąd już tramwaje jechały, wsiadłam zadowolona i....zapomniałam o wyłączeniu aplikacji. Jak się zorientowałam  wyszedł mi rekord ponad 5 kilometrów w 40 minut, co w moim przypadku jest niemożliwe.
Spieszyłam się na miejsce zbiórki smoków z okolic Morza Śródziemnego. Zlatują do Krakowa co roku z innych stron i bardzo różne, gromadzą się na Plantach niedaleko Wawelu by potem w wielkim pochodzie wyruszyć na Rynek. W ubiegłym roku stałam na trasie pochodu i było mi gorąco, ludzie zasłaniali, w tym wymyśliłam, że je dopadnę przed wymarszem. Święta naiwności, takich mądrali było bardzo dużo, smoki w cieniu, a ludzie zasłaniali jeszcze bardziej, bo przy stojących smokach KAŻDY sobie robił zdjęcia. Boląca coraz bardziej głowa, wrzaski dzieci, upał i duszne powietrze....sami wiecie jak to jest, wkurzyłam się na siebie.
Zdjęć zrobiłam trochę, smoki mi się podobały, do domu wróciłam też pół na pół piechotą i tramwajem, Odpoczęłam, łeb przestał pękać, zbiera się na burzę, może się uda resztę planu na dzisiaj zrealizować, czyli robotę w domu.
A teraz korowód egzotycznych stworzeń.

Nie wiem skąd przybyły niektóre smoki, bo nie wszystkie udało się zidentyfikować i przygotowania do wymarszu były w różnych etapach.

Temu smokowi z Egiptu towarzyszyły piękne potomkinie Kleopatry.

Rycerze Maltańscy czy Rzym?

Nie wiem skąd, ale miał trzy głowy.

Zjadł panią?

Bardzo sympatyczny, też nie wiem skad rodem.

Smok śpiewak.

Zapewne strzeże ujścia Nilu.

Tutaj i powyżej też mam wątpliwości.

Smok chyba przybył w kawałkach bo dopiero go montowano, a cała ekipa była pomalowana i ubrana na biało. Nie mam pojęcia gdzie żyją drewniane smoki.

Tym razem wątpliwości nie miałam.

Kiedy kawalkada miała ruszyć, poszłam jeszcze na trasę parady, ale tylko po to by przekonać się po raz kolejny o niesubordynacji moich rodaków (łażenie pod prąd, wybieganie na trasę, permanentne zasłanianie widoku itp....)

Zrezygnowałam zwłaszcza że upał był coraz większy, pojawiły się chmury i już miałam dosyć wrażeń.

Nad tłumem pod Sukiennicami latała taka paskuda.

Zrobiło się chłodniej i padał deszcz jak to pisałam.