Węgierska secesja

Zanim napiszę o remoncie to trochę potrwa, coś miłego dla oka się przyda. W Międzynarodowym Centrum Kultury do 7 lipca jest czynna wystawa secesji węgierskiej, wyrobów manufaktury Zsolnay.

Fenomen manufaktury Zsolnay, mający swe korzenie w położonym na południu Węgier Peczu, stanowi ważny rozdział w historii węgierskiej secesji i dopełnia obraz sztuki około 1900. Charakter produkowanych przedmiotów odpowiadających stylistycznym gustom epoki, wizja właścicieli i innowacyjność stosowanych technologii sprawiły, że fabryka Zsolnay stała się jedną z najbardziej znanych producentów ceramiki nie tylko na terenie Austro-Węgier, ale i całej Europy (....)

Początki fabryki sięgają połowy XIX wieku, ale założona w Peczu przez Miklósa Zsolnaya manufaktura prawdziwy rozkwit zaczęła przeżywać za czasów jego syna, Vilmosa. Kolejne generacje rodziny Zsolnay – w tym polski inżynier Tadeusz (Tádé) Sikorski, który poślubił córkę właścicieli Júlię – rozwijały działalność fabryki, włączając się aktywnie nie tylko w zarządzanie obiektem i jego rozbudowę, lecz także w proces koncepcyjny i projektowy wytwarzanych przedmiotów. 
(informacja ze strony MCK)

Lubię secesję, na wystawie nie wszystko mi się podobało, ale ucieszyć oko było czym. Nie będę omawiać produkcyjnych niuansów, o których na wystawie było sporo bo zastosowano nowatorską technikę, po prostu pokażę co widziałam.

Już wejście na salę ekspozycji robi wrażenie i jak widać robienie zdjęć było utrudnione bo  odbicia i przejrzystość, a także oświetlenie od dołu . 

Ten cykl naczyń zrobiono nową metodą wymyśloną przez właściciela manufaktury.

Klasyczne motywy roślinne.

Echa dalekiego Wschodu.

Zasłynęli "tulipanową"  serią wyrobów.

Ten eksponat mi się nie podobał, przerost formy nad treścią.

Jeszcze kilka śliczności,

a na koniec....wielka ryba.

i takie coś.

Podziwiam kunszt, ale bym sobie w domu nie postawiła, natomiast pozostałe owszem.