Składanka

Kawiarnia, stolik, na stoliku kawa, przy stoliku dwoje i rozmowa:
Ona: nie wiem o czym pisać na blogu, nie mam pomysłu...
On: nic na siłę, nie musisz pisać często..
Ona: mam ochotę, a tematu brak...
On: coś wymyślisz...
Potem rozmowa zeszła na inny temat, zostałam odwieziona z fasonem do domu, po drodze zamieściłam zdjęcie knajpki i pomysł przyszedł.
Ulubiona knajpka, zaglądałam tam często z kolegą. Miejsce dobre, kawa też, nie ma tłoku ani zagłuszającej muzyczki. Wystrój też nam się podobał. Tymczasem pod koniec lata okazało się, że kawiarnia będzie zamknięta. Szkoda, bo nie lubię zmieniać miejsca.

Tak wyglądało wnętrze.

Byłam tam jakiś czas temu, nic się nie działo, zamknięte, pożałowałam i poszłam. 

Dzisiaj kolega miał w tamtym miejscu coś do załatwienia, patrzymy, nowy szyld, otwarte, trzeba zajrzeć. Nie wzięłam aparatu, bo pogoda barowa, siąpi, mży, szarówka od rana do wieczora, więc po co. Wnętrze całkiem inne i chyba tamto podobało mi się bardziej. Nie przyglądałam się dokładnie, jeszcze się wybiorę z aparatem. Mam tylko jedno z komórki.

Całkiem inne, jak na mój gust bardziej "zimne", ale też mało ludzi. Może taki dzień i pogoda, zobaczymy, bo jeszcze tam będziemy. Lubimy zaglądać w jedno miejsce, a nie szukać za każdym razem czegoś nowego.

Już trzeci miesiąc mamy listopad, słońce rzadko wygląda zza chmur, ni to zima, ni to jesień. 

Kałuże bywają czasem zamarznięte,

rzadko jak ta lśnią w słońcu.

Ktoś w przydrożnym lasku zgubił but,

mimo smogu widać kopiec, czyli nie jest jeszcze tak źle,

słońce zachodzi, chociaż mało kolorowo.

Duch tego drzewa wyraźnie niezadowolony,

miejsce gdzie jedynym kolorem są koparki 

i rury.

Wyszła składanka styczniowa, tylko na taką mnie dzisiaj stać.