Historia małego zegarka i pewnego zdjęcia

Historia znana z opowiadań Mamy, byłam za mała żeby pamiętać.
Miała mama sukienkę, którą pod koniec wojny od kogoś dostała. Niewiele w niej chodziła, wisiała w szafie, potem przerobiła na bluzkę, potem komuś resztki podarowała. Zachowała jednak pasek, bo miał bardzo ładny, ręcznie robiony guzik. Wisiał sobie pasek w szafie, Mama wyszła za mąż, potem się urodziłam i jak miałam parę lat dała mi pasek do zabawy. Jak to dziecko, bawiłam się uderzając końcem paska o podłogę.
Zastanowił mamę dziwny dźwięk towarzyszący uderzeniom guzika. Obejrzała, pomacała, rozpruła....i wyjęła z wnętrza malutki złoty zegarek.
Domyśliła się dlaczego znalazł się w guziku, jednak go zatrzymała, nawet oddała do naprawy.( Moja zabawa nie wyszła mu na dobre.)
Niestety zegarmistrz okazał się łobuzem, ukradł części i powiedział, ze nie da się naprawić. I tak przez lata całe zegarek był w Mamy domu, bezużyteczny, obrosły historią, którą usłyszałam najpierw ja, potem moje córki... Brałam go czasem w ręce, oglądałam, pracowała wyobraźnia...
Niestety, po śmierci Mamy i likwidacji mieszkania zegarek przepadł. Byłam pewna, że go schowałam, ale ...nie mogę znaleźć.
Znalazłam natomiast zdjęcie.

Mama w czasie okupacji pracowała w zakładzie fotograficznym. Był  okupantowi potrzebny, więc się uchowała i nie wywieźli jej na roboty, a zakładu nie zamknęli. Robili w nim zdjęcia ślubne, do dokumentów i różne inne.

Pewnego dnia do zakładu wmaszerowało dwóch żołnierzy, w pełnym umundurowaniu i z bronią. Kazali sobie zrobić powyższe zdjęcie. Chcieli wyglądać na nim groźnie, Mama ustawiała ich kilka razy, trzęsąc się ze strachu. Wreszcie sobie poszli, mieli przyjść za dwa dni. Nie wrócili nigdy, wojna się skończyła, Mama zmieniła zakład na inny. Zdjęcie wzięła ze sobą i opowiedziała mi jego historię.

Ciekawe co się z nimi stało.