Jeszcze zwyczajnie

O świętach jeszcze będzie, tymczasem jest zwyczajnie.
Wnuczka się przeprowadziła na drugi koniec miasta, urządza się, a ja mam dwa koty.
Babska ciekawość i potrzeba wsparcia wałówką zaprowadziły mnie do niej w ubiegły czwartek. Mam na szczęście bezpośrednie połączenie, nie muszę się przesiadać.
Podgórze, dzielnica znana mi bardziej z czasów studenckich, mieszkałam tam 5 lat, ale bliżej Kazimierza.
Teraz dalsze rejony, przystanek Cmentarz Podgórski. Cicha, spokojna uliczka, równoległa do ruchliwej, pełnej zgiełku trasy do Prokocimia i dalszych osiedli.
Pogoda taka sobie, po wyjściu od wnuczki postanawiam zwiedzić cmentarz i zobaczyć dokąd prowadzi uliczka.

Na tym cmentarzu nigdy nie byłam, widziałam tylko jego starą część po przeciwnej stronie Kopca Kraka.

Jednak i tutaj  grobowce pamiętają  ubiegły wiek.

Środkowa aleja, znalazłam anioły.

Widok z górnej alejki,

a za ogrodzeniem Kopiec Kraka.

Wzruszył mnie ten bezręki anioł.

Trochę zmarzłam bo słońce schowało się za chmurami.

Ulica niewielka, chociaż nosi szumną nazwę Alei.

Malownicze kamieniczki.

Dość szybko docieram do kładki nad ul Powstańców Śląskich, ruchliwą i głośną.

Nawet tutaj kłódki, tylko nie ma gdzie wrzucić kluczyka.

Widok na skrzyżowanie i dymiącą ciepłownię w Łęgu.

Schodzę z kładki i już znajome okolice, jeszcze malownicza willa 

i mewa na Rynku Podgórskim.

Zajrzałam jeszcze do kilku bram, ale o tym potem.