Impreza organizowana od 2008 roku w sierpniu. Opisywałam już ubiegłoroczną, w tym roku postanowiłam odwiedzić miejsca, których jeszcze nie widziałam. Jest to jedyna okazja żeby zobaczyć te na ogół niedostępne, schowane w zakamarkach klasztornych i zbiorach kościelnych.
W tym roku wyjątkowo przeniesiona na lipiec i przedłużona ze względu na ŚDM.
Noc w tytule to trochę przesada, bo zwiedzanie możliwe jest już od popołudnia, a kończy na ogół o 21. Dla mnie noc zaczyna się po północy.
Wybrałam 5 pozycji z listy, zaliczyłam w niedzielę cztery. Miałam dzisiaj kontynuować nie udało się.
Największe wrażenie zrobiła na mnie wizyta w Bazylice Bożego Ciała na Kazimierzu.
Świątynię ufundował około 1340 roku Kazimierz Wielki. Pierwszy kościół był drewniany. Budowę nowej, murowanej świątyni, rozpoczęto w 1385. Prace powierzono rodzinie Czipserów działającej na terenie Kazimierza. Mikołaj i Jan ukończyli prace w 1405, w którym to rokuWładysław Jagiełło sprowadził z Kłodzka kanoników regularnych. Dla nich w latach późniejszych zbudowano przy kościele klasztor.Szczyt fasady dobudowano dopiero ok. 1500, a dzwonnicę w latach 1566-1582.
źródło: strona internetowa, poniższe zdjęcie też.
Zwiedzanie było z przewodnikiem weszliśmy do klasztoru z takiego przedsionka.
Po wejściu rzut okiem na krużganek
i idziemy na piętro. Te schodki z dywanem prowadzą do klauzury, po lewej jest wejście do klasztornej biblioteki.
Pomieszczenie niezbyt duże, ale zawartość imponujaca. Stare woluminy, wśród nich nawet rękopisy.
Pytałam, czy ktoś korzysta z tych zbiorów. Otóz bardzo rzadko, specjalistę mają praktycznie jednego. i
ZBIORY NIE SĄ KONSERWOWANE!!!
Nie mają kasy. Biblioteka jest przeważnie zamknięta, czasem ktoś zagląda.
Taki widok budzi we mnie chęć dotknięcia, przewrócenia kilku kart, zajrzenia do środka.
Większość księgozbioru została zniszczona w pożarze, zrabowana, to co ocalało to zaledwie cząstka. Zawiera modlitwy, opisy obrządków liturgicznych i Bóg wie co jeszcze , przewodnik nie wiedział.
Miniatura z księgi rozłożonej na stole.
Ten korytarzyk zaprowadził nas do celi,
która kiedyś należała do przeora (prawdopodobnie).
Niewielka, ogrzewana osobliwym kominkiem.
Dalej korytarz łączył klasztor z zakrystią kościoła.
Zachowały się malowidła, które według mnie wymagają odnowienia i zabezpieczenia.
Dozakrystii schodzi się drewnianymi, kręconymi schodkami.
Elementy wystroju,
o ich wieku, przewodnik nie umiał nic powiedzieć.
Jeszcze skarbiec, też niezbyt bogaty, bo i tu grasowali rabusie podczas wojen.
Ta duża monstrancja po prawej jest współczesna, podarowana kościołowi. Nie jest używana, bo waży prawie 14 kilogramów i trudno ja unieść.
Podobała mi się podłoga, cała złożona z drewnianych kwadratów. Rolę przewodnika w skarbcu objął młody ksiądz, który opowiedział historię kościoła, zakonników i kilka anegdot.
Tędy wchodziliśmy,
te malukie okienka oświetlają korytarzyk łączący kosciół z klasztorem.
Na koniec ciekawostka: "kręcony" komin na dachu bazyliki.
Bardzo ciekawe rzeczy. Książki - wspaniała sprawa, chciałoby się dotknąć... Nie mogłabym, jestem uczulona na rozkładający się papier.
OdpowiedzUsuńKiedyś redagowałam książkę "Skrybowie i uczeni", o tym jak dawne teksty, nawet antyczne przetrwały do naszych czasów. bardzo ciekawa.
Odpowiedź poszła w internetowy niebyt.
UsuńCzytałam kiedyś książkę o historii opraw książek, bardzo mi sie podobała.
W sumie to ten przewodnik sporo rzeczy nie wiedział, a te księgi niedługo rozpadną się w pył, może warto by było zrobić jakąś kwestę na cel ich konserwacji.
OdpowiedzUsuńPrzewodnik był chyba z doskoku, jakiś student czy kleryk, nie był historykiem.
UsuńNie sadzę żeby kwesta była potrzebna, pieniądze by się znalazły, gdyby dobrze poszukać. Z tego co mówił to ich treść uważana jest za mało istotną.
Szkoda by było, gdyby te księgi rozpadły się w pył... Też chciałabym ich dotknąc.
OdpowiedzUsuńPodoba mi się komin.
Szkoda, na pewno są tam cenne pozycje.
UsuńSłyszałam w radio o tej nocy. Fajna inicjatywa, sama wybrałabym się w taki "objazd".
OdpowiedzUsuńBiblioteka jest imponująca, szkoda, że nie dbają o nią, bez względu na wartość książek, które w niej się znajdują.
Komin - super :))
Byłam tam kilka razy bo kościół jest piękny, ale nigdy nie zwróciłam uwagi na ten komin.
OdpowiedzUsuńŻałuję, że nie dałam rady dostać się do klasztoru w Staniątkach.
Kiepskawy jakiś ten przewodnik, no ale zawsze można sobie doczytać co i jak. Aż poczułam chłodek tam panujący, u nas temperaturowa masakra.
OdpowiedzUsuńSzkoda wielka, że księgozbiór - nie dość, że przetrzebiony, to jeszcze zaniedbany, a raczej poniechany.
Szkoda, zawsze mi żal starych książek.
UsuńU nas też upał i duchota.
Magiczne miejsce ... .
OdpowiedzUsuńDziękuję !
Proszę bardzo!
Usuń