czwartek, 29 września 2016

Wieczór nad Wisłą

Bardzo mi się podobał wpis u Marii z Odrą jako bohaterką. Poprosiłam czy mogę się wzorować na pomyśle, a mówiąc wprost - odgapić. Dostałam zgodę i miało być o Wiśle.
Stworzyłam sobie nowy folder, pozbierałam wszystkie zdjęcia robione nad rzeką, stwierdziłam, że mam ich mało, nie było okazji uzupełnić, a czas mijał.
Dzisiaj zapowiadał się ładny zachód słońca, zdjęć wieczornych nie mam i chociaż okropnie mi się nie chciało, pojechałam w okolice mostu Dębnickiego. Nie żałuję, ale po namyśle opiszę tylko ten wieczór, bo tak jak Maria nie potrafię.
Ciepło, jak na koniec września, niebo malowniczo podświetlone zmienia kolory, wystarczy stać na moście i patrzeć.

Za plecami mam Jubilat, dom towarowy, który przetrwał wszystkie zmiany ustrojowe i nadal działa.


Po lewej zaróżowiony Wawel, niestety rzeka samochodów nie miała przerwy.


Opieram sie o poręcz i patrzę. Niebo i woda zmieniaja kolory,


Z pomarańczowego, na bardziej różowy.



Po wodzie suną rózne obiekty pływające, małe i duże.






Nawet "Piotruś Pan" się pojawił i 


samotny łabędź.


Już wszystko zobaczyłam, schodzę na brzeg i pod mostem przechodzę w stronę Wawelu.



Tutaj z kolei cumują stacjonarne obiekty pływające. 


Niezbyt ładne knajpki na barkach, nie widać wielu chętnych, może jeszcze za wcześnie? (Dopiero dziewiętnasta a już ciemno!!!)




Łabędzie nie odpuszczaja nawet wieczorem, zawsze się znajdzie ktoś ze smakołykiem.


Jeszcze ostatnie spojrzenie na ciemniejące niebo i Wisłę,
wracam do domu.


Nadal ciepło, przyjemniej iść Plantami. Zaraz na początku coś trzasnęło, musnęło włosy i ucho, pacnęło w ramię. Piękny, lśniący kasztan mówi mi, a kysz, wracaj do domu, nakarm koty, zachciało Ci się wieczornych spacerków. W miarę jak idę narasta hałas, to połowa gawronów z całego miasta zalega na nocleg w koronach drzew. Drą dzioby niemiłosiernie, opowiadaja sobie miejskie ploty z całego dnia. Dziękuję Opatrzności, że to był tylko kasztan i docieram na przystanek.
Wracam niemiłosiernie skrzypiącym tramwajem i trochę mi żal, że spacer był krótki.

24 komentarze:

  1. Mily bardzo Twoj spacer, masz takie piekne miasto do Twojej dyspozycji, warto wybrac sie wieczorem, ale o swicie tez pewnie byloby pieknie. Nastrojowe zdjecia!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję. O świcie bym się wybrała, może niedługo, bo świt teraz o przyzwoitej porze. Nie mieszkam w pobliżu Wisły.

      Usuń
  2. Piękny spacer i pięknie go opisałaś!
    Ja Ewo mieszkam blisko Odry i robię jej zdjęcia od lat i stąd to bogactwo zdjęć.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nad Wisłę chodziłam na spacery z wnukiem, parę zdjęć mam, ale mało.

      Usuń
  3. Powyżej to byłam ja ;) Przeklejam komentarz i możesz usunąć, Ewo, jeśli mogę Cię prosić :)

    Piękny spacer :) I zdjęcia też fajne Ci wyszły. Takie różowe niebo było dzisiaj u nas, ponoć na wiatr takie się robi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ok.
      Byłam mocno zdziwiona, a tu Swój. U nas też się mówi, że czerwone niebo to na wiatr.

      Usuń
  4. U nas wrony kiedyś tylko zimą w parku stacjonowały, teraz też latem. Lepiej nie wchodzić po zmroku, można zrobić po głowie, wiadomo czym. Też wolę kasztanem.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kiedyś je przeganiali z Plant bo "ozdabiają" ławki, ale bezskutecznie. Już też siedzą cały rok.

      Usuń
  5. Kasztan chciał się pewnie przywitać :)
    Piękny wieczór!

    OdpowiedzUsuń
  6. Wrześniowe niebo potrafi malować ,oj potrafi.Dobrze mieszkać blisko rzeki,zawsze jakaś odskocznia od betonu.W niedzielę też pstryknęłam takie różowo -pomarańczowe okoliczności przyrody.Do Marii częściej zajrzę wszak to sąsiadka może i mnie zaispiruje :)))

    OdpowiedzUsuń
  7. Maria ma fajne pomysły. Mam blisko, ale do Rudawy, a ona mała.

    OdpowiedzUsuń
  8. Ech, no znowu zazdroszczę! Tak lubię wodę, a w pobliżu nic nie mam. Bo rów przydrożny to się nie liczy, w dodatku w tym roku suche są. Dysponuję za to dobrym widokiem na niebo, głównie południe i zachód.:)))
    Kasztan po prostu chciał, żebyś go zabrała ze sobą.:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Woda jest fotogeniczna. Mnie z kolei nieba brakuje, bo przeważnie coś zasłania.

      Usuń
  9. niewinny czarodziej na wsi30 września 2016 20:31

    Przeczytałem z wielką przyjemnością, gdyż znam miejsce i sam, kiedyś odbyłem taki sam spacer, krok niemal po kroku. Przyjemność sprawiło mi też oglądanie zdjęć, które świetnie uzupełniły słowa. No o te wieczorne Planty. Chyba jedno z bardziej urokliwych polskich wieczornych miejsc, zwłaszcza o tej porze roku.
    I to ciepło !

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Planty może i urokliwe, ale te gawrony.....
      Witam po przerwie, długiej.

      Usuń
  10. Zakochałam się w zdjęciu łabędzia ,co za światło ,CUDO!
    Widoki też super ale ta woda i łabędź to mistrzostwo świata.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, bardzo sobie cenię twoje pochwały.

      Usuń
  11. Piekne zdjecia :) Labedz najpiekniejszy! Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Piękna jest nasza Wisła. I Odra też. Moja Narew też niczego sobie. A skoro spacer za krótki, trzeba się znowu wybrać nad rzekę. Jak najprędzej. Cudne jest to zdjęcie z łabędziem.
    I dobrze, że zaadoptowałaś niesfornego kasztana:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Teraz kolej na wschód słońca, tylko jeszcze trzeba wstać.

      Usuń