Stoliki

Nie pamiętam kiedy to było, ale chyba na początku ubiegłego roku. Startowałam dopiero w blogowym świecie i zmieniał się mój sposób widzenia.
Do samotnych wędrówek po mieście przyzwyczaiłam się już, do uwieczniania ciekawostek też. Któregoś dnia ta samotność trochę mi dokuczyła, zwłaszcza że bolały mnie nogi i chciałam odpocząć. Stolików przed kawiarniami w Krakowie w bród, ale jakoś nie miałam ochoty siedzieć sama. I tak zaczęło się fotografowanie stolików.
Nie umiem snuć wymyślonych opowieści, bo z tych zdjęć można by stworzyć niejedną historię, zaludnić ciekawymi postaciami, wzruszać, rozśmieszać, intrygować. Czasem sobie myślę z kim chciałabym usiąść przy stoliku, inne już zostały "oswojone" miłymi spotkaniami.
Zapraszam na "stolikowy" spacer.

Zaczęło się od tego stolika.

Tutaj przyjemnie byłoby usiąść w ciepły letni wieczór, przy zapalonej latarence, z zimnym piwem i pogadać o niczym.

Takie siedziska chyba mało wygodne, zwłaszcza, że nie przed kawiarnią, a sklepem. Może nocą, kiedy umilkną kroki imprezowiczów, duchy dawnych mieszkańców wspominają znane dzielnice?

Ten mur skłania do refleksji, wypada podumać nad przemijaniem....

Stoliczek "ekologiczny" na podwórku przed sklepem ze zdrową żywnością. Można sobie kupić razową szarlotkę, albo żytnią bułkę i zjeść w cieniu muru obrośniętego bluszczem.

Kawiarnia Sowa (hmm....dobrze, że nie jestem politykiem), tutaj czasem siadam z koleżanką. Dobre ciacha mają.

Nie siedziałam przy tym stoliku, ale byłam tutaj z miłym Gościem i podziwiałyśmy rzeźby Chromego. W tle piękny paw.

Kiedyś obok tych drzwi była cukiernia, a w niej marcepanowe pyszne ciasteczka. Cukierni już nie ma, ale przy ulicy kilka stolików zaprasza do odpoczynku.

Z tego podwórka przy Rynku wchodzi się do "indyjskiej" kawiarni. Tutaj byłam ze znajomą, nie siedziałyśmy przy nim, bo było ciepło i przyjemnie, wolałyśmy na powietrzu.

Ktoś lubi szyć? Jest miłośnikiem starych  maszyn? Można sobie wypić piwko i uszyć pogawędkę z kilku krzywych szwów.

Szukałam kiedyś na Siennej śladów po dawnym "Fafiku", kultowej knajpki za moich studenckich czasów. Natrafiłam na inną, malutką i jeszcze mniejsze podwóreczko z kilkoma stoliczkami. Miałam wtedy ochotę na stolik dla dwojga.

Znów Kazimierz, podwórko tutaj poczułabym się domowo. Może by z kimś wymienić przepisy kulinarne?

A to odkrycie z dzisiaj. Muszę przyprowadzić córkę, ona uwielbia słoneczniki.

Stolik dla zmotoryzowanych, nie wiem czy wygodny.

Aż się raźno robi na duszy przy tych kolorach. Posadziłabym tutaj Kurnik w radosnych nastrojach.

Dla kogo ławeczka? Dla wszystkich kociar bo jakże inaczej?

Zdjęcia słynnego stolika z gwarantowanym wspaniałym towarzystwem nie zamieszczam, bo nie mam. Ile razy chciałam zrobić zdjęcie, był zajęty. Bo Pan Piotr zawsze cieszy się powodzeniem i sympatią.