Dębniki

Znalazłam folder zdjęć, o którym zapomniałam. Robiłam je w kwietniu 2014 roku, kiedy wędrowałam z przewodnikiem w ręku po mniej znanych zakątkach Krakowa. Przejeżdżałam tamtędy często autobusem, tym razem wysiadłam i powędrowałam na rynek dębnicki, skąd zaczęłam spacer.
Kiedyś była to odrębna wieś gdzie osiedlali się rybacy i rzemieślnicy, później zaś kupcy i urzędnicy.
Dębniki, podobnie jak Zakrzówek i Ludwinów włączono do Krakowa w 1909 roku. Powstało tam wiele ciekawych domów, kamienic i rezydencji, część starej zabudowy zniknęła przy modernizacji dzielnicy w latach 90 bo wyburzono wiele parterowych domów, pobudowano blokowiska i nowe ulice.

Widok na Dębniki z 1925 roku

Rynek. Część kamieniczek pieknie odrestaurowana, część jeszcze straszy zaniedbaniem. Między nimi  renesansowa kaplica św. Piotra i Pawła wzniesiona w 1883 roku przez inżyniera Józefa Pokutyńskiego, architekta, autora m in. Filharmonii Krakowskiej.

Wnętrze raczej mało ciekawe.

Kamieniczki przy Rynku,

Dom Pod Nietoperzem, mieszkanie Konstantego Krumłowskiego, literata, komediopisarza, w latach międzywojennych kierownika literackiego operetki krakowskiej.

Obok skromniejszy dom z sową pod dachem.

Nie dotarłam do informacji o wielu domach, a części będacej w przewodniku nie znalazłam.

Część dawnej, niskiej zabudowy 

z ciekawymi elementami na fasadzie.

Na tych drzwiach mozna odczytać ile razy były malowane.

Dom Romana Bandurskiego z 1907 roku, ciekawy, chociaż niespójny architektonicznie, nie zmieścił mi się cały.

Informacje zaczęrpnęłam ze  "Spacerownika" po Krakowie i chyba jednak powinnam się tam jeszcze raz wybrać bo nie wszystko widziałam i może by się udało lepsze zdjęcia zrobić.

Ps

Dzisiaj spotkałam "uśmiechnięte" drzewo.