Bywa, że....

- od poprzedniego dnia coś cię męczy, powoduje dyskomfort psychiczny, dołuje nie daje spokoju,
- błądzisz osiedlowymi uliczkami we mgle , którą przecież lubisz, ale tym razem ziębi serce, oblepia złymi myślami,

- robisz od rana zakupy i chociaż wszystko jest, obracasz tylko dwa razy, to wracasz zmęczona jak po zaoraniu ugoru, w dołku ściska, pieką oczy,

- włączona przypadkiem kolęda sprawia, że wylewasz morze łez,

- postanawiasz, że w takim stanie na blogu nic nie napiszesz prócz oklepanych życzeń, bo cię nie stać na nic oryginalnego, a przecież lubisz błysnąć czymś odmiennym,

- jedyne światełko w tym ponurym tunelu to to, że nie masz apetytu i nie chce ci się jeść.

Bywa też że w takim dniu, zadzwoni kurier, o którym w swoim rozmemłaniu zapomniałam i przyniesie paczkę z dalekiego miasta.

Bywa, że paczka zawiera koralikowe cudeńko, przemiły list i przysmak dla kota. Ktoś pamiętał, że zachwyciłam się śliczną torebeczką, ktoś zadał sobie trud, żeby mi ją przysłać i jeszcze trafił tak pięknie, żeby zasypać paskudny dołek.

DZIĘKUJĘ JOASIU!!!!

Znów chusteczka była potrzebna, ale łzy jakże inne.

Mogę już napisać życzenia, nawet górnolotne. Niech Wam Moi Drodzy Czytacze zawsze świeci gwiazdka nadziei, nie niknie wiara w ludzi i dobroć, poczucie humoru nigdy nie opuszcza, Święta miną spokojnie, zwierzaki o północy zaśpiewają z Wami kolędę.

Nastrój świąteczny już zrobiłam, spod mojej jemioły dla Was buziaki.

DOBRYCH  ŚWIĄT!!!

(A teraz chyba coś zjem, bo już mam apetyt.)