Idą święta

Jak zwykle wydaje się, że jeszcze tyle czasu, że się ze wszystkim zdąży, że nie ma sensu zaczynać zbyt wcześnie. Potem się robi na łapu-capu, pośpiesznie ze starchem, bo czasu mało. Przynajmniej ja tak miałam przez długi czas. Teraz, no cóż, tak wiele się zmieniło, dzieci na swoim, jestem sama i chce mi się już o wiele mniej.
Choinki nie będę miała bo koty, tym samym ozdób robić nie trzeba, na stroiki za wcześnie bo zielone opadnie, zrobienie porządków.....też za wcześnie, nie ma sensu. Cóż mi zostało?
Asystowanie małym łapkom w domu Córki. Zaczęłyśmy dzisiaj, byłam już przed południem, wróciłam około 17-tej.

Najpierw musiałam obejrzeć dzieła stworzone wczoraj, razem z Mamą.

Piękne serduszko, tylko łapka się ruszyła i wyszło nieostre.

Potem było naklejanie na drewniane serduszka nieba z gwiazdami,

wycinanie małych,

wybieranie serwetkowych motywów. Resztę zostawimy na później.

Teraz Mama szykuje nowy warsztat pracy.

Coś, co małe łapki bardzo lubią. Wyrabianie ciasta na

pierniczki, wałkowanie i

wykrawanie. Jutro będziemy lukrować. 

W ten sposób przykrość pozostania w domu z powodu przeziębienia została nieco osłodzona.

Kiedy wracałam  zimny wiatr rozrywał zalegające cały dzień czarne chmury, zrobiło się chłodniej.

Może przynajmniej zaplanuję co trzeba zrobić póki czas....