Czasem...

tak mam, że nic mi się robić nie chce, że się nie mogę do niczego zabrać.
Bywa też, że się martwię, niepokoję, wymyślam cuda co się może wydarzyć, snuję ponure wizje, nazywam siebie głupią babą, która szuka dziury w całym i tak się człowiek sam napędza.Oczywiście potem się okazuje, że nie trzeba było, Była niedawno mowa na zaprzyjaźnionym blogu, że należy cieszyć się tym co tu i teraz, bo inaczej nie będzie, wypełniać rubrykę po stronie mam i świat okaże się znośny.
Mnie się jeszcze przydarzyło coś innego. Po przepłakanych dwóch dniach (o powód nie pytajcie, bo nie wiem)  wreszcie po długiej przerwie zabrałam się za moją ulubioną technikę i powstało to:

Trochę mało optymistyczne, ale zachęciło do dalszej zabawy.

Negatyw podoba mi sie bardziej.  

Czyli "nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło" jak mówi stare porzekadło, któremu nie za bardzo wierzę, chociaż tym razem mogłam komuś sprawić niespodziankę.

Jutro ma być cieplej, idę na wystawę malarstwa, może przyniosę jakieś ciekawe zdjęcia.