WOŚP gra!!!

Towarzyszę Orkiestrze od jej początków, nie zawsze chodziłam, zawsze śledziłam relacje.
Najpierw było czekanie na telefon.

Śnieżyca mnie nie powstrzymała.

Planty w śnieżnej zasłonie,

pierwsi niebanalni wolontariusze,

marsz na rozgrzewkę?

Nagle śnieg przestaje padać, rozrywają się chmury, pojaśniało. Z daleka widać pieski i gromadkę ludzi, to właściciele tej przesympatycznej rasy psów  razem ze swoimi pupilami, dołączyli do Orkiestry.

Błysnęła w słońcu przysypana śniegiem choinka,

chętnych na przejażdżkę brakowało,

śnieg topniał błyskawicznie, robiły się kałuże i ciapa.

Jak zwykle najwięcej ludzi pod Adasiem,

na scenie próba, niezły łomot, aż drży przepona.

Pan Piotr przygląda się ze stoickim spokojem,

"Eros Spętany" Mitoraja duma pod śniegiem.

Odważnych raczej nie ma, ale stoliki pod Sukiennicami są.

Panowie Profesjonaliści okazali się znajomymi mojej Córki i chętnie zapozowali do zdjęcia.

Oryginałów nie brakowało, cudne dredy.

Woje z innej epoki też się stawili na wezwanie Orkiestry.

Niektórzy woleli się maskować,

 Ci chętnie pozowali. To małe między nimi w czarnej czapce to ja.

Wisienka na torcie, lśniąca w słońcu bańka mydlana.

Była jeszcze wystawa i kawa ze znajomymi, wróciłam syta wrażeń i głodna.

A Orkiestra niech gra i bije rekordy.