Noc muzeów

Jak co roku obiecuję sobie, że nie pójdę bo zniechęcają mnie skutecznie tłumy, jakby to była jedyna okazja. Pewnie, że za symboliczną złotówkę można wejść wszędzie i jechać tramwajem, ale oglądanie czegokolwiek w wielkim tłoku to żadna przyjemność.
Wybrałam się jednak, bo chciałam zrobić wieczorne zdjęcia z sali panoramicznej w MCK-u.
Przy okazji trafiłam na przejmującą wystawę fotografii zatytułowaną "Ślady ludzi".
Brazylijski fotograf Cristiano Mascaro przygląda się polskim miastom (Gdańsk, Warszawa, Łódź, Kraków), nieczynnym fabrykom, budownictwu mieszkaniowemu i wnętrzom mieszkań.
W zestawieniu z tymi zdjęciami oglądamy Sao Paulo oczami Polaka Sławomira Rumiaka. Film Rumiaka to przejmujący obraz miasta budowanego przez ludzi napływających z głębi Brazylii do metropolii. Tylko na obrazach miasta brak ludzi. Są opuszczone betonowe blokowiska, zniszczone, zrujnowane, przeżarte rdzą i pleśnią, z siecią elektrycznych kabli, zewnętrznym labiryntem rur, śmieciami....
Mieszkają tam ludzie, biedni, dzicy lokatorzy, gołębie... Te wielopiętrowe puste bloki to nasz ślad, ślad ludzi, na miejscu wydartym kiedyś przyrodzie, teraz pustym i brzydkim.
Zdjęcia Polaka są kolorowe, Brazylijczyka czarno białe.

Większość zdjęć jest wyświetlana na ekranach, trudno było robić fotki. Patrzyłam jak zaczarowana na obraz naszych polskich mieszkań. Kicz i zabytkowe elementy, tandeta i stylowe fragmenty, stare z nowym, zadbane z bałaganem, biednie i na bogato, a wszędzie ślad ludzi, ich tęsknot, marzeń, opowieści. 

Obaj autorzy sięgają głęboko w tkankę miasta, wydobywają to, co zostawiamy za sobą.

Wystawa mieści się w połączonych dwóch kamienicach przy Rynku. Nie zawsze dostępne miejsca udało mi się zobaczyć prawie w samotności. Nie wszyscy wiedzieli że można wjechać windą i zobaczyć górne, ciekawie zmodernizowane piętra.

Sala panoramiczna z tarasem

i widokami na Kraków.

Po wyjściu, mimo że jeszcze nie noc już potężne kolejki. 

Do wieży ratuszowej,

do podziemi Rynku,

na mury przy Bramie Floriańskiej

Zaliczyłam jeszcze Kamienicę Hipolitów i wystawę Daniela Mroza.

Ach te okładki i "rączki" w niegdysiejszym "Przekroju".

Noc zakończyłam późnym wieczorem, wracałam już po zachodzie słońca. Chyba mogę powiedzieć, że jednak zaliczyłam Noc Muzeów.