Kontrowersyjne, intrygujące, dziwne...

Bogna Becker. Małe światy

OD ARTYSTKI

W zaraniu wszystkich kultur świata, oprócz broni, narzędzi pra-człowiek stworzył figurkę – upostaciowanie bóstwa ale i siebie samego, służącą wielu funkcjom: w magicznych obrzędach, zastępczo składał ją jako ofiarę i wielu innych.

To alter ego człowieka stawało się z czasem jego portretem, pierwszym obiektem sztuki i zabawy.

Tak powstała figurka – lalka – towarzyszka człowieka i jego losów od dzieciństwa, aż do śmierci. Lalki biedne i bogate, prymitywne i te o wyrafinowanych cechach „osobowości“, nagie i ubrane zgodnie z zamożnością właścicieli dzielą losy ich życia i śmierci, noszą stygmaty czasu, zużycia, a także okrucieństwa ich małych właścicieli.

Czasem dziedziczone z pokolenia na pokolenie były ozdobami łóżek, wózeczków dziecinnych, ich słodkich pokoików.

Stały się najbardziej uniwersalnym symbolem człowieka.

Od wielu lat równocześnie z innymi formami mojej twórczości „buduję“ pod symbolicznym przykryciem szklanych kloszy „małe światy“ – sceny metaforyczne, trochę jak z teatru lalek. Lalki oraz różne przedmioty znajduję lub kupuję na targach staroci, antykwariatach, dostaję od przyjaciół w różnych stanach zachowania.

Tworząc te małe światy czuję się autorką, reżyserką i scenografką tych przedstawień. Te „wybawione“ lalki wybawiam dając im nowe życie. One przenoszą symbolicznie prawdę o kondycji, komedii i tragedii życia człowieka. Zapraszam.

Bogna Becker

Pozwoliłam sobie skopiować ten tekst ze strony Muzeum, ponieważ uważam, że doskonale odzwierciedla zamysł i przesłanie autorki.

Pokazuję jej prace, mając pełną świadomość, że mogą być szokujące, ale nie ma w nich tego, co mnie czasem razi w sztuce współczesnej, szukanie nowego wbrew wszelkim regułom. Tutaj tego nie ma, odebrałam to jako chęć utrwalenia przeżyć, przetworzenia wspomnień.

                                    "Wypadek"

                                           "Bliźnięta"

                                   "Części zamienne"

                                                   "Spacer z muchą"

                                             "Tresura smoka i żar ptaka w cyrku radzieckim"

                                                      "Walka o tron"

                                 "Strażnik czasu"

"Wieże"

                         Na koniec coś, co bardzo mi się spodobało: "Podręczne                          muzeum pejzażu". Takie muzeum mogłabym mieć w                                 domu, ile możliwości interpretacji, wspomnień i zadumy.

                           Przyznaję, nie wszystko mi się podobało, były takie,                            które budziły niesmak, część obudziła wspomnienia o                                           lalkach mojego dzieciństwa i zastanowienie co                                    się z nimi stało. Nie pamiętam i trochę to smutne.