Wystawa na niepogodę.

Byłam kiedyś na wystawie malarstwa Juliusz Joniaka, tym razem trafiłam na wystawę prac jego żony Teresy Wallis-Joniak.  Absolwentka krakowskiej ASP, studiowała w pracowni Hanny Rudzkiej- Cybisowej.
Na Plantach szaro, pogoda byle jaka, wstąpiłam po drodze do Pałacu Sztuki. Trzy sale pełne słońca, widoków z Hiszpanii, Wenecji i najwięcej kolorowej Prowansji. Zaraz zrobiło mi się cieplej, zatęskniłam za kawiarnianym stolikiem w cieniu drzew (wprawdzie swojskim, bo tam nie byłam, ale od czego wyobraźnia), za latem i podróżą.

Piękne, rozświetlone pejzaże, uliczki, porty, łódki, tylko.....im dalej i dłużej coś mnie zaczyna uwierać, może jestem wybredna, nie znam się, ale zaczynam się nudzić. Obrazy piękne, ale wszystkie podobne. Jeszcze coś, mam wrażenie, że już je widziałam.

Sprawdziłam w domu. Martwa natura z kotem to obraz  malowany przez Teresę Wallis-Joniak,

ta martwa natura to obraz Juliusza Joniaka. Teraz już wiem skąd wrażenie, że obrazy są znajome.

Są różnice, głębsza kolorystyka, ale jakże podobne. Mam wrażenie, że małżonkowie siedzieli obok siebie ze sztalugami, oglądali ten sam widok i malowali równocześnie.

Obejrzałam cały album oraz zdjęcia z wystawy i gdybym trafiła gdzieś na niepodpisane obrazy małżeństwa, czy potrafiłabym odróżnić okiem dyletanta, które czyje?

Czy to dobrze, czy źle że tak podobnie malują? Nasuwa się czasem pytanie, który obraz lepszy, chociaż trudno by mi było na nie odpowiedzieć. Poznali się na studiach,są małżeństwem z długoletnim stażem, które z nich nie szukało własnej drogi? 

Dla porównania obrazy drugiej pary. W tym samym gmachu, tylko w innych salach.

Janina i Stefan Berdakowie

Pół wieku razem

Jakże inne malarstwo, jednak pomimo, że oglądałam je po tamtych, słonecznych, nie przygnębiało.

Czułam się jakbym z upału weszła do chłodnego pomieszczenia.

Tutaj już granica i odmienność stylu widoczna od pierwszego wejrzenia. obrazy powyżej to Stefan Berdak, te delikatne drzewa są malowane przez Janinę Berdak.

Podobała mi się technika, którą stosuje, na zdjęciach nie bardzo ją widać, wygląda to jak ślady po gąbce. Artystka nie chce zdradzać tajników swojej sztuki.

Obejrzałam, podumałam nad  wspólnym życiem artystów (ciekawe czy bywają zazdrośni o sławę) i wróciłam do domu.