Dawno nie było

Zaglądanie do bram i na podwórka weszło mi w nawyk.
Nawet jak nie mam aparatu, to patrzę czy brama otwarta, wyglądam miejsc, gdzie można znaleźć coś ciekawego. Ostatnio niewiele wędrowałam po mieście, nie zaglądałam tam, gdzie jeszcze nie byłam, chodziłam utartymi ścieżkami.
Uzbierało się jednak troszkę z różnych ulic, po jednej bramie lub podwórku. Polubiłam to, lubię takie zakamarki, chociaż czasem miewam obawy. Czy jak wejdę, ktoś zatrzaśnie bramę i nie wyjdę? Miałyśmy już z przyjaciółką taką przygodę (pamiętasz?) jak oglądałyśmy bramę z ciekawymi malunkami i ktoś wychodząc prosił o zamknięcie wielkich drzwi, które potem nie dały się otworzyć. Nie mogłyśmy wydostać się na ulicę, bo niby skąd miałyśmy wiedzieć, że tam trzeba nacisnąć mały, umieszczony z boku przycisk?

Tu weszłam, bo spodziewałam się ciekawego podwórka. Było małe, ciemne i stały tylko kubły na śmieci.

Takich jak ta, ładnych, starych i niestety bardzo zniszczonych jest wiele.

Tu z kolei można było zadbać i odnowić. Weszłam, ale niestety zdjęcie klatki się nie udało.

Podwórko jednaj z kamienic. Ładnie utrzymany mini skwerek,

widać, że ktoś dba nawet tam, gdzie z ulicy nie widać.

Sąsiadująca, taka sama kamienica, układ podwórka też taki sam, ale widać brak gospodarza.

Do tej bramy weszłam, zrobiłam zdjęcie balustrady, ale jak zobaczyłam kartkę to uciekłam. Jeszcze by mnie ktoś posądził, ze robię dokumentację fotograficzną dla złodziei.

Tylko ten sufit w klatce zdążyłam zrobić i rozładował mi się aparat.

Plon dzisiejszej wędrówki, z ulicy Długiej. W tej bramie była drewniana podłoga, Stara i starannie utrzymana.

Od podwórka już trochę gorzej.

A tutaj odnowione, czyste, tylko na podwórku za dużo szyldów. Żałuję, że nie poszłam wyżej, bo można było. Gapa ze mnie.

Ozdoby na łuku bramy od podwórka i

detal na wejściowych ogromnych wierzejach.

Żałuję, że tyle pozamykanych, a i czasu dzisiaj zbyt wiele nie miałam.