MOCAK - jeszcze raz.

Pisałam już o tym muzeum, o wystawach budzących mieszane uczucia i kontrowersje. Byłam znowu, bo wystawy nowe i chciałam pokazać koleżance, która jeszcze tam nie była.
Budynek obszerny, mieści jednocześnie kilka wystaw, nie umiem pisać jak krytycy, mogę nazwać tylko swoje odczucia. Niejednokrotnie zastanawiam się gdzie kończy się sztuka a zaczyna poszukiwanie nowych form wyrazu. Współczesna technika pozwala utrwalać nawet ulotne chwile, pokazywać to co niemożliwe. Czasem uważam to za udziwnianie i właściwie nie lubię, że muszę korzystać z podpowiedzi: co autor....itd. Zastanawiam się wtedy, czy to moje nieumiejętne odbieranie, czy też przekaz tak hermetyczny, że dla zwykłego widza niedostępny.
Pokażę kilka prac z komentarzem, dla ciekawych.

"Medycyna w sztuce"
Szereg obrazów przedstawiających ludzi z rozmaitymi deformacjami twarzy spowodowanymi chorobą i efekt operacji naprawiających .
Przyznaję, że obraz jednak łagodzi wrażenie deformacji, przypuszczam że zdjęcie byłoby bardziej szokujące. Modele to nie wytwór wyobraźni artysty, tylko żywe osoby.

Lubimy zmieniać skórę, odnawiać się, poprawiać.

Bardzo wymowne są te dwie prace.

Podobała mi się figurka chłopca na szpitalnym łóżku.  Boi się, tak mocno opiera ręce o łóżko, że prawie je wbija, twarz bez oczu sugeruje niewiedzę i zagubienie.

Coś Wam to przypomina?

Medycyna jest źródłem wielu tematów, które w różny sposób „dręczą” ludzką egzystencję. Tym samym jest wymarzonym polem dla sztuki. Artyści doskonale wyczuwają „dostawców symboli”. A medycyna jest dostawcą wszechstronnym. Przede wszystkim wie bardzo dużo o tym, co to znaczy być skazanym na śmiertelne ciało.

Wystawa Roberta Devriendta pt. Making Connections to kolejna z serii indywidualnych prezentacji artystów z Kolekcji MOCAK-u. Ekspozycja zostałazorganizowana wspólnie z Groeninge Museum w Brugii. Belgijski malarz tworzy serie składające się każdorazowo z kilku bądź kilkunastu realistycznych miniaturowych obrazów olejnych. Sekwencje układają się w historię. Tytuł wystawy to nie tylko nazwa jednego z prezentowanych na niej cykli, ale przede wszystkim zaproszenie do samodzielnej, kreatywnej rekonstrukcji wydarzeń na podstawie pojedynczych kadrów, strzępów opowieści. Making Connections jest formą odbioru sfragmentaryzowanej rzeczywistości.
(Teksty na kolorowo pochodzą ze strony muzeum, omówiono tam obszerniej całą ideę wystawy).

Na zakończenie, chociaż to jeszcze nie koniec, kilka kompozycji z wykorzystaniem rycin starego podręcznika medycyny,

Pomysł mi się podobał, ale jako ciekawostka, nie dzieło sztuki.