Spotkanie ze szkłem.

Wypatrzyłyśmy  Centrum Szkła i Ceramiki już przy poprzedniej wizycie na Lipowej. Wtedy zajrzałyśmy tylko do sklepu, ale wiadomo było że wrócimy.
Na umówione spotkanie dotarłam już w deszczu, na szczęście nie był to spacer tylko zwiedzanie.
Kilka słów o historii miejsca ściągam ze strony Centrum.

Historia

1931 - w dawnej fabryce zapałek „Znicz" przy ul. Lipowej 3 na Zabłociu powstaje Krakowska Huta Szkła inż. L. Bąkowski, D. Chazan i Spółka. Wykwalifikowani robotnicy przybywają do Krakowa przede wszystkim z Narewki i Białegostoku, gdzie współwłaściciele firmy, Dawid Chazan i Leon Bąkowski posiadają inne, mniejsze huty szkła. Huta przy Lipowej zajmuje się produkcją butelek (na wino, wody mineralne) i szkła aptecznego, zatrudniając od 300 do 500 osób, w zależności od ilości zamówień z Państwowego Monopolu Spirytusowego.

VI.1940- Krakowska Huta Szkła zostaje skonfiskowana przez Niemców. Majątkiem do maja 1943 roku zarządza firma Treuhand Verwertung G.m.b.H., kiedy to parcele wraz z budynkami sprzedane zostają Generalnej Dyrekcji Monopoli (Generaldirektion der Monopole).

8.II.1945 - po opuszczeniu Krakowa przez wojska niemieckie, majątek przejmuje Państwowy Monopol Spirytusowy.

1.I.1951 - huta przechodzi w zarząd Zjednoczenia Przemysłu Szklarskiego, który tworzy nową jednostkę – Krakowskie Huty Szkła. W skład KHS wchodzą również Huta Szkła w Skawinie oraz Huta Wawel przy ul. Zabłocie.

1962 - Krakowskie Huty Szkła stają się siedzibą ośrodka naukowo-badawczego przemysłu szklarskiego. Dziewięć lat później dochodzi do połączenia ośrodka z Hutami i tym samym do stworzenia placówki badawczej posiadającej znaczne możliwości produkcyjne.

1972- krakowski ośrodek staje się filią warszawskiego Instytutu Szkła. Lata 70-te to okres największej prosperity Filii, kiedy to przy Lipowej 3 zatrudnianych jest prawie 500 osób.

1.I.2010 - dochodzi do połączenia Filii z inną krakowską jednostką naukowo-badawczą – Instytutem Mineralnych Materiałów Budowlanych.

Część tej historii opowiedział nam sympatyczny pan, bo naszym celem był pokaz ręcznego formowania szkła. Miła pani z recepcji zaprowadziła nas do wielkiej hali, gdzie kiedyś produkowano szkło na skalę przemysłową. Teraz dwóch panów pokazało swoje umiejętności przed naszymi zachwyconymi oczami.

W piecu po lewej jest płynne szkło, po prawej piec do podgrzewania z temperaturą  1500 stopni.

Dmuchanie,

dodawanie elementu w innym kolorze,

rozszerzanie, cały czas to wszystko wiruje, zmienia kształt,

aż powstaje dwukolorowa patera.

Potem z tej małej grudki,

wyciąganej,

wirującej,

szczypanej,

wyłania się figurka kota.

Po pożegnaniu z panami poszłyśmy do muzeum.

Wszystko to narzędzia

o pięknych nazwach.

W gablotach eksponaty modnego kiedyś szkła krakowskiego, to już projekty plastyków,

których projekty pracownicy huty potrafili zrealizować.

Teraz już się takich nie robi, moda się zmieniła, sposób barwienia jest inny i nie daje takich efektów.

Przyciski do papieru.

Poniższe szkło to już sklep.

Można kupić tutaj różności od 12 złotych do

2400 jak ta para.

Syte wrażeń znów wyszłyśmy w deszcz. Polecam to miejsce bo warto i atmosfera miła.