Jutro

Dzień Babci.
Pomyślałam, że skoro nią jestem to o sobie napiszę. Zwłaszcza, że o moich Babciach pisałam w ubiegłym roku.
Babcią zostałam stanowczo zbyt wcześnie (wybacz Córeczko, ale niczego, o czym byś nie wiedziała nie piszę) pracowałam jeszcze, a moje Dziecko startowało w dorosłe życie i zaczynało studia.
Kiedy minął pierwszy szok jakoś życie się ułożyło, niestety malutka nie miała babci zbyt często, ani na uroczystościach przedszkolnych, bo musiała być w pracy.
Babcie chwalą się wnukami, ja nie będę odstawać od schematu.

Jak widać po minie babcia jakaś mało radosna, ale ja tak na zdjęciach wychodzę.  Zmieniało się wiele, mała rosła, jeździła ze mną do prababci na wakacje, Tam mogła chodzić na basen, jeść poziomki z krzaczka i mogłam być z nią. Jak poszła do szkoły na wywiadówki czasem chodziłam.

Dziecko urosło, babcia nadal ma powody do niepokoju, bo sportowe hobby wybrała sobie niebezpieczne.

Minęła prawie dekada kiedy babcią zostałam powtórnie. W "babskiej" rodzinie wreszcie pojawił się chłopak. Doświadczeń z wychowywaniem męskiego potomka nie miałam żadnych, jakoś się ułożyło. Wprawdzie też jeszcze pracowałam, ale w przedszkolu poszli po rozum do głowy i zaczęli imprezy dla babć robić po południu.  Rodzeństwo się dogadywało, duża różnica wieku spowodowała że siostra czasem opiekowała się bratem.

Babcia postawiła na turystykę. Zwiedzałam z wnukiem  miasto, wędrowaliśmy do ZOO, tylko już do prababci nie mógł jeździć ze względu na alergię. Bardzo tego do dzisiaj żałuję.

Jeździłam z nim za to na wczasy, tam też włóczyłam "biedne dziecko" po lasach i wertepach.

Jak widać wcale mu to nie zaszkodziło, bo wyrósł na fajnego chłopaka.

Nareszcie przyszedł czas, kiedy spokojnie mogłam przyjąć wiadomość, że zostanę babcią po raz trzeci. Już na emeryturze, jeszcze jako tako sprawna, czekaliśmy z kotem na malutką gryząc palce.

Tym razem  mogłam swobodnie powiedzieć, że wreszcie dorosłam do roli babci. 

Minęły cztery lata, babcia wnuczkę widuje rzadziej, bo poszła do przedszkola. Impreza przedszkolna już się odbyła, mała dała czadu, najlepiej ją było słychać.

Strój tym razem uszył tatuś.

Mam nadzieję, że Dzieci i Wnuki darują mi ten osobisty wpis, ale raz po baciowemu chciałam się zachować. Przyznaję, nie rozpieszczałam ich i bywało różnie. 

Dumna z nich jestem, jak to babcia.