Noworocznie

Witam Wszystkich w Nowym Roku.
Jaki będzie zobaczymy, przez te dwa lata uzależniłam się mocno, co widać po ilości wpisów. Przecież ostatni był wczoraj.
Ponieważ spadł na mnie poważny obowiązek zadbania o żołądki rodzinnych kotów, znów zawędrowałam do odległej dzielnicy.  Pogoda piękna, świeci słonko, temperatura bliska zera,  Kopiec Kraka za rogiem, poszłam.
Gdybym uległa złudzeniu, że wszystko w porządku z błędu wyprowadził by mnie taki widok.

To nie mgła, to smog. Mróz był, a to wystarczy by przydały się maski.

Pod Kopcem witano hucznie Nowy Rok co widać na załączonym obrazku.

Jesteśmy narodem brudasów i bałaganiarzy, ślady świadczące o tym są na każdym kroku.

Owoce głogu pięknie lśniły w słońcu. Pokręciłam się trochę po alejkach, przeszłam przez kładkę nad ulicą gdzie już wzmagał się ruch.

Ponieważ nie lubię chodzić ciągle tą samą drogą, wybrałam się w stronę Krzemionek.

Minęłam zdewastowane, nieczynne obiekty  KS Korona,

dotarłam do TV Kraków na Krzemionkach.

W parku upolowałam dzięcioła, 

obeszłam Kościół Redemptorystów, zachwalali szopkę, ale trzeba było się zgłaszać i takie tam, nie poszłam.

"Zaplecze" ulicy Kalwaryjskiej i

schody do niej. Zderzenie nowoczesności ze starą zabudową.

Schodzę ulicą Podgórską. Z jednej strony śliczna kamieniczka,

z drugiej brama i podwórko gdzie strach wejść. Nie weszłam dalej.

Ostatni rzut oka na zbudowania równoległej uliczki i schodzę do skrzyżowania na Matecznym.

Tutaj koniec mojej wędrówki, jeszcze  pół godziny jazdy tramwajem i jestem w domu. Po drodze przeczytałam ciekawe słowa w grudniowym numerze "Fantastyki".

Jerzy Rzymowski we wstępnym artykule czterechsetnego numeru podsumował rozwój technologii w ostatnich latach.

"...cała ta niesamowita technologia jest naszą codziennością; jej cudowną wszechstronność przyjmujemy jako oczywistość i należny nam pewnik. (...)

Jednak wciąż czujemy niedosyt - gnamy naprzód, coraz szybciej. I tylko czasami brakuje chwili refleksji nad tym co już osiągnęliśmy i jak z tego korzystamy. Brakuje wdzięczności za to, jak wiele już teraz mamy, gdyż ciągle domagamy się więcej. Brakuje zachwytu  tym pięknym światem. Nauczmy się go doceniać i o niego dbać."

Pamiętam  czasy bez telewizji, telefonów komórkowych, internetu itd i myślę, że świat może zwolnić, czego życzyłabym wszystkim.