O czym by napisać?

Skończył się wygodny temat, minął miesiąc od powrotu, już czas....
Tylko tak mi trudno wrócić do pisania o tym co tutaj i teraz. Lenistwo? Brak pomysłu, czy paskudna aura? Pewnie wszystko razem i jeszcze czas, który przecieka między palcami, goni w zawrotnym tempie, niby przybliża cieplejsze dni i wyczekiwaną wiosnę, tylko  tak trudno za nim nadążyć.
Narzekanie nie pomoże, wpadam w minorowy ton, niech na rozruch będzie sobotni spacer, krótki i
"Piękne to, co komu miło,
By też najszpetniejsze było..." Jacob Cats
Ten cytat znalazłam na kartce z kalendarza i chociaż okolice wcale szpetne nie były, jakoś mi się spodobał.
Wybrałam się do starego hotelu Forum, miała tam być wystawa jako impreza towarzysząca III Małopolskiemu Kongresowi Kobiet. Bogaty program w rodzaju, wykładów na temat jak być piękną, młodą, przedsiębiorczą itp, raczej mnie nie interesował. Ani młoda, ani piękna się już nie stanę, wystawę fotografii obejrzę chętnie. Za oknem piękne słońce, na termometrze +6, czas kurtkę lżejszą włożyć, czapkę i rękawiczki zostawić w domu, zabrać aparat i w drogę.
Dojechałam kawałek autobusem, wysiadłam w okolicach Mostu Grunwaldzkiego, zeszłam nad bulwary wiślane i już wiedziałam, że spacer do przyjemnych nie będzie należał.

Wiatr lodowaty przewiewał mi kurtkę, ręce marzły, oczy łzawiły, tego jakoś nie przewidziałam.

Tutaj w lecie jest, a raczej była, plaża z mnóstwem leżaków i atrakcji dla dzieci,

z basenem na barce. Niestety podobno mają to zlikwidować, komuś się nie spodobało, teraz korzystają mewy.

Minęłam plaże i weszłam na teren instytucji zwanej szumnie "Forum Przestrzenie". Jest tutaj restauracja, butik i teren wystawowy. Wystawa była, niestety była też dziwna akcja, nie wiem czy się dobrze domyśliłam, że to likwidacja sprzętu plażowego.

Dostęp do zdjęć blokowały sterty  leżaków, które przerzucało sporo młodych ludzi. Można było za pięć złotych kupić sobie uszkodzony leżak do naprawy.

Udało mi się zrobić jedno zdjęcie ściany, którą zajmowały fotografie kobiet. Ekspozycja była kiepsko pomyślana, bo cała przestrzeń zapełniona zdjęciami powodowała zlewanie się obrazów w jedną szarą całość, a oglądanie z bliska blokowały leżaki.

Zawiedziona wyszłam prędko i poszłam w stronę ulicy Kalwaryjskiej.

Minęłam malownicze ujście Wilgi do Wisły,

w nadbrzeżnym parku już zielenią się listki na krzewach.

Wieża telewizyjna ma Krzemionkach,

lokalik z "uroczą" nazwą.

Ulica Stroma. przy równoległej było kiedyś kino "Wrzos", muszę kiedyś sprawdzić czy jeszcze jest.

Mało ciekawe podwórko i mam dość. Kusi przystanek tramwajowy, zaczekam w słońcu i pojadę do domu.

Na razie aura dalszym spacerom nie sprzyja, ale z wiosną się rozkręcę. Oby!!